Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015

"Η Μάγισσα OIKOMET και το ραβδί της αλλαγής!"


Τι κοινό έχουν η Μάγισσα Οικομέτ, ο Βρουμ το σπάταλο αυτοκίνητο, ο Πάρκ το Πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής και η Πεζή το πεζοδρόμιο; Συμμετέχουν στο διδακτικό παραμύθι της ομάδας Ecomobility του Γυμνασίου Αιαντείου και ευαισθητοποιούν τα παιδιά του Δημοτικού στο θέμα της οικολογικής μετακίνησης! Ολοκληρώθηκε η συγγραφή του παραμυθιού μας και είμαστε ήδη στη διαδικασία της δημιουργίας εξώφυλλου. Η ομάδα θα εκτυπώσει το παραμύθι σε 13 αντίτυπα και θα το χαρίσει σε όλα τα δημοτικά σχολεία , στα Εκπαιδευτήρια Ηλιάδη και στο ειδικό σχολείο της Σαλαμίνας σαν δωράκι Χριστουγέννων! Είμαστε περήφανοι για το αποτέλεσμα! Καλή ανάγνωση σε όλους και αναμένουμε τη γνώμη σας! 

Γυμνάσιο Αιαντείου Σαλαμίνας
Ομάδα Ecomobility 2015-16
Παραμύθι :

«H Μάγισσα ΟΙΚΟΜΕΤ και το ραβδί της αλλαγής!»

Περιεχόμενα
Κεφάλαιο 1ο: Μέτρο & τραμ !
Κεφάλαιο 2ο: Μάγισσα «Οικομέτ»;
Κεφάλαιο 3ο: Η Πεζή, το πεζοδρόμιο
Κεφάλαιο 4ο: Ο Παρκ, το πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής 
Κεφάλαιο 5ο: Ο Βρουμ, το σπάταλο αυτοκίνητο.
Κεφάλαιο 6ο: Όλοι μαζί μπορούμε!
Κεφάλαιο 7ο: Η μεγάλη συνάντηση.
Κεφάλαιο 8ο: Συνεργασία λοιπόν!
-
Κεφάλαιο 1ο : Μέτρο & Τραμ !
-"Θα σας πω ένα διαφορετικό παραμύθι σήμερα… ", είπε η κυρία Μαίρη και έκατσε στην έδρα της .
Όλα τα παιδιά σώπασαν & έκατσαν στα θρανία τους.
-"Αλλά πριν ξεκινήσω… Άννα, πως ήρθες στο σχολείο σήμερα ;", ολοκλήρωσε θέτοντας μια ερώτηση στην μικρή Άννα , η οποία γεμάτη ενθουσιασμό απάντησε :
-"Με το τραμ, κυρία! "
Η κυρία βολεύτηκε στην θέση της ,καθάρισε τον λαιμό της και είπε :
- "Το ξέρατε ότι πριν 20 χρόνια, το 2015 , στο νησί μας δεν υπήρχε ούτε τραμ , ούτε μετρό; Εκείνη την εποχή λοιπόν ένας μαθητής της Γ' Γυμνασίου στο Γυμνάσιο Αιαντείου Σαλαμίνας, ο Δημήτρης, έτσι το έλεγαν , έζησε κάτι μαγικό !"

-"Τι μαγικό ;" την ρώτησαν οι μικροί μαθητές.

-"Ένα πρωί η καθηγήτρια του , τον ρώτησε τι θα ήθελε να αλλάξει στον τόπο του  . Εκείνος έμεινε σιωπηλός για λίγο , σκεφτόταν. Η καθηγήτρια περίμενε μια τυπική απάντηση έφηβου όπως πχ: "Πιο πολλά κέντρα διασκέδασης!" Μα εκείνος πήρε ένα πονηρό και παιχνιδιάρικο χαμόγελο.

-"Θέλω μέτρο και τραμ ", της απάντησε εκείνος 
Εκείνη γέλασε ειρωνικά.
- "Δημήτρη, παιδί μου , κάτι πιο απίθανο δεν μπορούσες να βρεις ;" 

Αυτά τα λόγια τον πείραξαν πολύ , μέχρι τώρα όποιον και αν ρωτούσε έπαιρνε την ίδια απάντηση "Μέτρο και τραμ ; Στην Σαλαμίνα; ΠΩΣ ΤΟ ΘΕΣ;". Τα ίδια ειρωνικά γέλια , τα ίδια κατά βάθος απογοητευμένα πρόσωπα .
Εκείνο το βράδυ δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Τον πήρε πολύ αργά ο ύπνος."
--
Κεφάλαιο 2ο : Μάγισσα «Οικομέτ»;

-"Τι έγινε μετά ;" ρώτησαν τα παιδιά καθώς ο ενθουσιασμός & η αγωνία είχαν εμφανιστεί στα πρόσωπα τους .
Η κυρία Μαίρη χαμογέλασε .
-"Εκείνο το βράδυ ο ήρωας μας είδε ένα πολύ παράξενο όνειρο, στο όνειρο αναζητούσε την μάγισσα «Οικομέτ»"

-"Μάγισσα Οικομέτ; ποια είναι  αυτή ;"

-" Η «Οικομέτ»; Είναι φυσικά η μάγισσα  της οικολογικής μετακίνησης. Το πρόβλημα, όμως, με την αφεντιά της ήταν πως δεν επισκεπτόταν τη Σαλαμίνα. Βλέπετε οι Σαλαμίνιοι την έβρισκαν πολύ φαντασιόπληκτη για τα γούστα τους. Εκείνη και το μαγικό της ραβδί δεν ήταν ευπρόσδεκτοι στον τόπο μας."

-"Μαγικό ραβδί ;" οι παιδικές φωνούλες έγιναν παιχνιδιάρικες.

-"Ααα δεν σας μίλησα ακόμα για το ραβδί της ; Χμ… Η κυρά Οικομέτ λοιπόν , είχε ένα μαγικό ραβδί που πρόσφερε στους ανθρώπους οικολογική συνείδηση.
Ας πούμε δηλαδή πως τους έδινε ένα «σπρώξιμο» να σκέφτονται πιο οικολογικά .
Αυτό λοιπόν το ραβδί , η Οικομέτ το χρησιμοποιούσε  σε κατοίκους που πίστευε "Πως άξιζε τον κόπο". Έτσι ο Δημήτρης ήθελε να την πείσει πως και η Σαλαμίνα άξιζε. Δύσκολο πολύ μια και όπως προ είπα οι κάτοικοι δεν έδειχναν πρόθυμοι να συνεργαστούν. Το μεγάλο ταξίδι του Δημήτρη ετοιμαζόταν να αρχίσει.
--
Κεφάλαιο 3ο : Η Πεζή το πεζοδρόμιο

Στον δρόμο λοιπόν ο ήρωας μας συνάντησε ένα πολύ αδύνατο και μικρό κορίτσι ,πολύ θλιμμένο . Γκρίζο σχεδόν το δέρμα του , την πλησίασε.
-"Ποια είσαι εσύ ;" την ρώτησε γεμάτος απορία . Μια και ο δρόμος ήταν έρημος .

-"Είμαι η Πεζή , εσύ ;" του ψιθύρισε θλιμμένα και κοίταξε την άκρη του δρόμου.

-"Είμαι ο Δημήτρης ,αλλά πες μου Πεζή ,τι δουλειά έχεις σε έναν έρημο δρόμο σαν αυτόν ; Ούτε πεζοδρόμιο δεν έχει , μπορεί να χτυπήσεις…" 

-"Βλέπεις; αυτό είναι το πρόβλημα. Δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ… Είναι άδικο , άδικο , άδικο ...δεν υπάρχω πουθενά !", φώναξε εκείνη .

-"Δεν υπάρχεις ; Περίμενε … μου λες πως είσαι πεζοδρόμιο;"
-"Ναι, είμαι πεζοδρόμιο , δηλαδή , ήμουν πεζοδρόμιο , ένα χαρούμενο , γκρι και περήφανο πεζοδρόμιο . Έστεκα περήφανη στο Αιάντειο ,πάνω από μια παραλία λουομένων, ώσπου μια μέρα  με ξήλωσαν! Ενοχλούσα βλέπεις τα αυτοκίνητα στο παρκάρισμα...", είπε η πεζή και ύστερα ξανά έκατσε στην μέση του δρόμου.
Ο Δημήτρης στεναχωρήθηκε πολύ & ταυτόχρονα θύμωσε.
 -"Αυτό είναι ντροπή τους! Έλα μαζί μου ."

-"Μαζί σου; Που ;; ", είπε η Πεζή τον κοίταξε γεμάτη απορία. 

-"Στην Οικομέτ. Με το ραβδί της αλλαγής θα τα αλλάξει όλα! ''

-"Εμμ… Εντάξει!", είπε εκείνη και τα δύο παιδιά , ή μάλλον το παιδί και το πεζοδρόμιο , ξεκίνησαν τον δρόμο τους για τη μεγάλη συνάντηση
-
Κεφάλαιο 4ο : Ο Παρκ το πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής

Αρκετά πιο κάτω , βρήκαν ένα αγοράκι γεμάτο με "σήματα κυκλοφορίας". Φαινόταν και εκείνο αρκετά λυπημένο και έτσι το πλησίασαν .
-"Γεια σου , πως σε λένε ;", πήρε τον λόγο πρώτη η Πεζή.

-"Με λένε Παρκ .", είπε το αγόρι με αδύναμη φωνή .

-"Και τι κάνεις εδώ Παρκ ;", ρώτησε ο Δημήτρης γεμάτος απορία.

-"Εδώ ήταν να υπάρχω εγώ ,βλέπεις … είμαι πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής" , είπε απογοητευμένα ο Παρκ. 

-"Πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής ; Στη Σαλαμίνα; Παράξενο. Δεν άκουσα ποτέ κάτι τέτοιο!", είπε ο Δημήτρης πολύ προβληματισμένος.

-"Ναι , βλέπεις , δεν ήταν και τόσο γνωστό το ότι θα γίνω , δεν με ήθελαν αρκετά. Γι’ αυτό και δεν έγινα."

-"Τότε πρέπει να έρθεις μαζί μας στην Οικομέτ . ", είπε ενθαρρυντικά η πεζή .

-"Εμμ, δεν ξέρω.." αποκρίθηκε  ο Παρκ .

-"Έλα! Δεν έχεις κάτι να χάσεις! ", είπε ο Δημήτρης.

Έτσι , οι 3 ήρωες μας , πήραν το δρόμο τους , με έναν και μόνο προορισμό : Την μάγισσα Οικομέτ.

Κεφάλαιο 5ο : Ο Βρουμ το σπάταλο αυτοκίνητο

Ήταν λοιπόν πολλά χιλιόμετρα αργότερα που οι ήρωες μας συνάντησαν ένα πολύ αλαζονικό και σπάταλο πλάσμα να περιφέρεται και να κοκορεύεται για το πόσο "φιλικός προς το περιβάλλον είναι."
-"Να , κάτι τέτοιοι θέλω να φύγουν από εδώ! ", είπε η Πεζή. "Παρκάρουν πάνω μου και δεν αφήνουν τον κόσμο να περάσει.", συνέχισε γεμάτη παράπονο η πεζή.
-"Μα ποιος είναι αυτός ;; " είπε ο Δημήτρης γεμάτος απορία.
-"Είναι ο Βρουμ… Πολύ ψώνιο . Και σπάταλος. Όσο δεν παίρνει . Καλύτερα να πηγαίνουμε . Να μην βρεθεί στον δρόμο μας! " είπε ο Παρκ.
Και συνέχισαν τον δρόμο τους.
-
Κεφάλαιο 6ο : Η μεγάλη συνάντηση!

Φτάσανε επιτέλους. Μέσα στο παλάτι της Οικομέτ κυριαρχούσε  ησυχία. 

-"Ποιος ενοχλεί την ησυχία μου ;", φώναξε θυμωμένα η Οικομέτ.

-"Εγώ , ονομάζομαι Δημήτρης και είμαι μαθητής του Γυμνασίου Αιαντείου Σαλαμίνας." 

-"Φύγε !" Είπε αρκετά ήρεμα η Οικομέτ ". Οι "φίλοι" σου στην Σαλαμίνα δεν με θέλουν. Δεν στο είπαν αυτό...;" .

-"Μα έχουν μετανιώσει! ", είπε ο Δημήτρης.
- "Όλοι μας… ", πρόσθεσε η  πεζή κρατώντας τον Παρκ από το χέρι.

-"Εγώ δεν μπορώ να κάνω κάτι: '' είπε η Οικομέτ αδιάφορα.

-"Μπορείτε. Μόνο εσείς μπορείτε!", είπαν οι ήρωες μας με μια φωνή .
-
Κεφάλαιο 7ο: Όλοι μαζί μπορούμε!

-"Εσείς μπορείτε να βοηθήσετε  τον εαυτό σας! ", χαμογέλασε η Οικομέτ.

-"Εμείς ;;" ο Παρκ χαμογέλασε ..

-"Με λίγη βοήθεια από  το ραβδάκι μου φυσικά!", του έκλεισε πονηρά το μάτι η Οικομέτ .

Τα παιδιά χαμογέλασαν και περίμεναν υπομονετικά. Και ΜΠΙΜΠΙΤΙ ΜΠΟΜΠΙΤΙ ΜΠΟΥΜ η Οικομέτ κουνώντας το ραβδάκι της έκανε τους ανθρώπους συνεργάσιμους αρκετά , έτσι ώστε , στα επόμενα χρόνια το μέτρο και το τραμ ιδρύθηκαν μαζί με το πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής . Χτίστηκαν πεζοδρόμια και δειλά δειλά η χρήση του αυτοκινήτου έγινε μηδαμινή στο νησί "
-
Κεφάλαιο 8ο : Συνεργασία λοιπόν!

Το  κουδούνι χτύπησε και η κυρία Μαίρη χαμογέλασε.
-"Λοιπόν παιδιά, ποιο ήταν το ηθικό δίδαγμα του σημερινού παραμυθιού; "

-"Ότι μαζί μπορούμε να κάνουμε τα πάντα!", είπε ένα κορίτσι .

-"Και λοιπόν ;", είπε παιχνιδιάρικα η κυρία Μαίρη 

-"Συνεργασία λοιπόν!", φώναξαν όλα τα παιδιά μαζί και άρχισαν να αποχωρούν από την αίθουσα χαμογελώντας.

-"Καλό μεσημέρι παιδιά! ", είπε η κυρία και έκλεισε τα φώτα....
                 


                                  Τέλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου